Śmierć, to wyjątkowo trudna sytuacja, z jaką musi zmierzyć się każdy. W przypadku, gdy śmierć nastąpiła po za granicami kraju, rodzina, która decyduje się na sprowadzanie zwłok, musi liczyć się z dodatkowymi opłatami, oraz skompletowaniem niezbędnych dokumentów, bez których transport nie będzie możliwy.
Kiedy człowiek umrze, najważniejszym dokumentem, bez którego rodzina nie załatwi wszelakich dokumentów, jest akt zgonu. Wydaje go Urząd Stanu Cywilnego rodzinie, lub zakładom pogrzebowym, reprezentujących rodzinę zmarłego. W przypadku śmierci za granicą, dokument ten, zostaje wydany, i przekazany rodzinie. Niestety, nie zawsze tak się dzieje. W takiej sytuacji, najlepiej skontaktować się z konsulem, który na wniosek rodziny, zdobędzie dokument, oraz ewentualnie w razie konieczności, złoży wniosek o jego przełożenie.
Prócz bardzo ważnego aktu zgonu, potrzebne są równie ważne dokumenty. Należą do nich między innymi zaświadczenia, wydane przez inspektora sanitarnego oraz starosty, o wydanie zwłok, oraz dokument potwierdzający, że karawan, który ma odebrać zwłoki, jest do tego specjalnie przygotowany.
W przypadku, gdy rodzina decyduje się na sprowadzenie zwłok z zagranicy, zobowiązana jest do uiszczenia opłaty za wydane zaświadczenia oraz pozwolenia, oraz opłatę za transport, wybranym środkiem ( samolot, statek, samochód). Musi również, ponieść ewentualne opłaty, za leczenie chorego, oraz przechowywanie ciała, a nawet usługi lokalnego zakładu pogrzebowego (epitafium.krakow.pl) . Dopiero o uiszczeniu opłaty, możliwe jest wydanie oraz transportowanie ciała.
Kto może wnioskować o wydanie zwłok?
W przypadku wydania zwłok, osoby ubiegające się o pozwolenie, musza być spokrewnione ze zmarłym. W pierwszej kolejności, są to osoby w linii prostej, czyli rodzice, małżonek/ka, dzieci, wnuki, oraz prawnuki i rodzeństwo. Następnie Wujostwo, kuzynostwo i osoba, żyjąca ze zmarłym w bliskiej relacji, jednak bez związku formalnego. Osoby, które złożą dokument o wydanie zwłok, zobowiązane są również do uiszczenia wszelakich opłat, związanych z wydaniem ciała, organizacją transportu oraz pogrzebu.
Jeśli zgon nastąpił w przypadku choroby zakaźnej,. ciało zmarłego, nie może być transportowane przez dwa lata, od dnia śmierci. W takim przypadku, zaleca się kremację ciała, by zminimalizować koszta, oraz ograniczyć czas, w którym zwłoki przebywają za granicą, uniemożliwiając organizację pogrzebu. W przypadku kremacji, należy posiadać dokument potwierdzający kremację oraz oświadczenie, że w metalowej urnie, podczas transportu, znajdować się będą wyłącznie prochy zmarłego.
